Diş Eti Tedavisi

Periodontoloji, dişleri çevreleyen dokuların hastalıkları ve bunların tedavisi ile ilgilenen ana bilim dalıdır.

Periodontitis Nedir?

Periodontitis; diş ve dişi destekleyen dokuların (periodontalligament, sement, alveol kemiği) yıkımıyla karakterize iltihabi bir hastalıktır. Diş eti iltihabı alveol kemiğine (çene kemiği) kadar ilerlemiştir. Periodontitisin temel nedeni bakteri plağıdır ve mekanik olarak tedavi edilebilir. Ancak genetik, çevresel ve sistematik faktörler de hastalığın oluşmasında etken olabilir.

Toplumda yaygın olarak rastlanan periodontal hastalıkların ilk belirtisi diş etinde kanamadır. Çoğu zaman bu belirtiye, ağız kokusu,diş etinde ödem, kızarıklık, diş etinde kaşınma ve dişlerde hassasiyet de eşlik eder. Periodontal hastalıklar toplumda çocukluktan yaşlılığa kadar her yaşta insanı farklı şiddette etkileyebilmektedir. Çoğu zaman hastanın ağrı gibi bir şikayeti olmadığı için belirti vermeden ilerleyebilmektedir. Hastanın şikayeti olduğunda ise sağlam, çürüksüz dişler destek dokulardaki kayıplardan dolayı sallanarak kaybedilmektedir.

Gingivitis diş etinde oluşan inflamasyondur. Eğer diş fırçalama esnasında ya da elma gibi sert gıdalar tüketiyorken diş etlerinde kanamalar oluyorsa diş etlerinde hastalık olduğu anlamına gelebilir. Sağlıklı diş etlerinde çekilme olmaz ve açık pembe renktedir.Hastalıklı diş etleri kırmızı renkte olur. Dişetlerinde kanama,kızarma veya şişme oluyorsa mutlaka hekime başvurmak gerekir.Aksi takdirde olası bir diş eti hastalığında dişler dökülebilir.

Diş Eti İltihabı Nasıl Önlenir?

Hastaların düzenli olarak dişlerini fırçalayıp diş ipi kullanması gerekmektedir. Fakat bazen tüm bu bakıma rağmen dişlerde plak ya da tartarlar oluşabilmektedir. Hastalar her 6 ayda bir hekime kontrole gitmelidir. Bu kontrolde ağız içinin detaylı muayenesi yapılmalı , diş taşları ve plaklar temizlenmelidir. Hastalar düzenli ve dengeli beslenmeli, sigara başta olmak üzere tütün ürünlerinden uzak durmalıdır.

Ağız kokusu sadece ağız içini değil aynı zamanda sindirim sistemiyle de ilgili olabilir. Örneğin metabolik bir hastalık olan metabolik asidozda da ağız kokusu oluşabilmektedir. Burada ağız kokusunun niteliği önemlidir. Önce ağız kokusunun altında yatan sebep belirlenir sonrasında  tedavisi yapılır. Hasta dişlerini fırçalamıyor, ağız sağlığına dikkat etmiyorsa ağzında koku oluşabilir.

• Diş ve diş eti hastalıkları,enfeksiyonlar,kist ve abseler de ağız kokusu yapabilir.
• Düzenli sigara ve alkollü içecek tüketen insanlar,
• Sindirim sistemi ağırlıklı olmak üzere metabolik hastalıklara sahip insanlarda ağız kokusu daha sık görülür.
• Düzenli kullanılan bazı nörolojik ve antihipertansif ilaçlar da ağızda kokuya sebep olabilmektedir.

Diş eti kanaması sağlıklık olan diş etlerinde görülen bir durumdur.Diş eti kanamasının çok fazla sebebi olabilir.Vitamin eksiklikleri,genetik ya da metobolik hastalıklar,diş etlerindeki enfeksiyon ya da abseler ,travma diş etinde kanama yapabilir.

Sağlıklı diş etlerinde oluşan kanama genellikle obsesif şekilde çok sık diş fırçalanmasına,şiddetli diş fırçalamasına ya da travmatik olarak diş ipi uygulamasına bağlı olarak ortaya çıkabilir.

Sebebi her ne olursa olsun diş etleri kanayan bir hasta mutlaka hekime başvurmalıdır.

Öncelikle hekim tarafından detaylı bir ağız içi muayene yapılır.Ağız içinde oluşan ve enfeksiyon kaynağı olabilen mikrobiyal plak,tartar gibi yapılar temizlenir.

Hafif şiddette bir iltihapta genellikle bu kadarı yeterli olmaktadır.

Eğer daha ciddi bir durum söz konusuysa enfeksiyon bölgesinde oluşan cepler(kemik erimesine bağlı)kemik greftiyle doldurulabilir.

Burada uygulanacak tedavi tamamen hastanın durumuna göre şekillenir.Diş eti enfeksiyonu çok ilerlemiş ve kemikler sallanmaya başlamışsa,diş çekilip uygun olan tedavi yapılabilir.

Çocuk, genç ya da yetişkin fark etmeksizin diş eti hastalığından şüphelenildiğinde zaman kaybetmeden diş hekimine başvurulmalıdır. Çünkü diş hekimliğinde koruyucu tedavi esastır. Henüz sorun büyümeden tedaviye başlanırsa hasta daha kolay bir biçimde tedaviyi atlatacaktır. Aksi takdirde ağız içindeki problem yayılarak sorun büyüyecek ve belki de diş kaybına sebep olabilecektir.

Erken teşhisin bir diğer önemli sebebi de yaş azaldıkça doku onarımının hızlanmasıdır. Olası bir diş eti hastalığında çocuk ve gençler daha iyi onarım sağlayabilirken yetişkinlerin tedavisi daha uzun sürebilir.